-
1 skok
сущ.• отскок• прыжок• скачок* * *♂, Р. \skoku 1. прыжок, скачок;\skok z trampoliny прыжок с трамплина; \skok w dal прыжок в длину; \skok wzwyż прыжок в высоту; \skok о tyczce прыжок с шестом; \skoki temperatury скачки температуры;
2. тех. ход, шаг;\skok śruby шаг винта;
3. \skoki мн. охот. заячьи лапы;4. \skokami в знач, нареч. а) скачками; б) воен. перебежками* * *м, P skoku1) прыжо́к, скачо́кskok z trampoliny — прыжо́к с трампли́на
skok w dal — прыжо́к в длину́
skok wzwyż — прыжо́к в высоту́
skok o tyczce — прыжо́к с шесто́м
skoki temperatury — скачки́ температу́ры
2) тех. ход, шагskok śruby — шаг винта́
3) skoki мн, охот. за́ячьи ла́пы4) skokami в знач. нареч.а) скачка́миб) воен. перебе́жками -
2 dal
сущ.• даль• дальность• отдаление• отдаленность• расстояние* * *♀ даль;w \dal вдаль; w \dali вдали; z \dala a) od kogo-czego далеко, вдали;
б) издалека; издали;trzymać się z \dala od kogo-czego сторониться кого-чем, стоять в стороне от чего; skok w \dal спорт. прыжок в длину
* * *жw dali — вдали́
z dala — 1) od kogo-czego далеко́, вдали́; 2) издалека́; и́здали
trzymać się z dala — od kogo-czego сторони́ться кого-чего, стоя́ть в стороне́ от чего
skok w dal — спорт. прыжо́к в длину́
См. также в других словарях:
skok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odbicie się nogami od powierzchni, na której się stoi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skok kangura. Biec skokami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dal — ż V, DCMs. dalli; lm M. e, D. dalli «przestrzeń odległa, ciągnąca się daleko; duże oddalenie, dalekość» Błękitna, morska, sina dal. Patrzeć, spoglądać w dal. ∆ sport. Skok w dal «skok na odległość» w dali «w oddali, w oddaleniu, daleko» W dali… … Słownik języka polskiego
skok — m III, D. u, N. skokkiem; lm M. i 1. «oderwanie się na chwilę od jakiejś powierzchni poprzez odbicie się nogami; zeskoczenie z wyższego miejsca na niższe» Skoki kangura, żaby. Skok z okna. Biec, pędzić itp. wielkimi skokami. ◊ Jednym skokiem, w… … Słownik języka polskiego
pięciobój — m I, D. pięciobójboju; lm M. pięciobójboje, D. pięciobójboi a. pięciobójbojów sport. «dyscyplina sportowa składająca się z pięciu konkurencji» ∆ Pięciobój lekkoatletyczny «dyscyplina sportowa obejmująca dla mężczyzn: skok w dal, rzut oszczepem,… … Słownik języka polskiego
pięciobój lekkoatletyczny — {{/stl 13}}{{stl 7}} konkurencja lekkoatletyczna obejmująca skok w dal, rzut oszczepem, bieg na 200 m, rzut dyskiem i bieg na 1500 m dla mężczyzn oraz bieg na 100 m przez płotki, pchnięcie kulą, skok wzwyż, skok w dal i bieg na 800 m dla kobiet;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płaski — płaskiscy «niewypukły i niewklęsły, nie mający wyniosłości i wgłębień; stanowiący płaszczyznę, równy» Płaska okolica. ∆ Płaski dach «dach poziomy lub prawie poziomy, nachylony pod kątem bardzo rozwartym» ∆ Płaska figura (kobieca), płaskie piersi … Słownik języka polskiego
pentatlon — m IV, D. u, Ms. pentatlonnie; lm M. y hist. «pięciobój rozgrywany w starożytnej Grecji podczas igrzysk olimpijskich, obejmujący bieg krótki, skok w dal, rzuty dyskiem i oszczepem oraz zapasy» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
skakać — ndk IX, skaczę, skaczesz, skacz, skakaćał skoczyć dk VIb, skakaćczę, skakaćczysz, skocz, skakaćczył 1. «odrywać się na chwilę od ziemi, odbijając się nogami; wykonywać skok albo skoki; posuwać się naprzód, wykonując skok lub skoki» Dziewczynka… … Słownik języka polskiego
skakać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, skaczę, skacze {{/stl 8}}– skoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, skakaćczę, skakaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się, odbijając się nogami i odrywając się na moment … Langenscheidt Polski wyjaśnień
literature — /lit euhr euh cheuhr, choor , li treuh /, n. 1. writings in which expression and form, in connection with ideas of permanent and universal interest, are characteristic or essential features, as poetry, novels, history, biography, and essays. 2.… … Universalium
dalj — dȃlj m DEFINICIJA neodređeno daleko, neodređeno dalek prostor, velika udaljenost, daljina [skok u dalj]; razmak, usp. udalj, opr. blizina ONOMASTIKA Dàlibōr m. os. ime (narodno, slavenskog podrijetla, često u češ.); hip.: Dȁlja, Bóro; ž. os.… … Hrvatski jezični portal